Jaarlijkse herdenking voor gesneuvelde militairen bij Indië-monument in Puttershoek

Vandaag werden bij het Indië-monument op begraafplaats De Essenhof in Puttershoek 7 militairen herdacht die vanuit de Hoeksche Waard naar voormalig Nederlands-Indië vertrokken en daar sneuvelden. Tijdens de herdenking wordt jaarlijks in september stilgestaan bij alle mensen die hebben gediend in Nederlands-Indië en Nederlands Nieuw-Guinea en alle slachtoffers die vielen tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië.

Monument is traditioneel de plek voor de herdenking

De oprichting van het monument was een initiatief van het Comité Indië-gedenksteen en de Vereniging Oud Militairen Indiëgangers. Het monument werd op 15 september 1995 onthuld. Dit jaar vond de herdenking voor de 27e keer plaats. Op het monument staan de namen vermeld van Huibert van der Hoek, Gerrit Gravendeel, Jan Willem Witvliet, Cornelis Slabbekoorn, Arie Bevaart, Jan Leendert Rongen en Jacob Marinus Gravendeel. 7 jonge mannen van nét in de 20 jaar, die tussen 1941 en 1945 ver van huis om het leven kwamen.

Burgemeester Aptroot hield vanmiddag een toespraak en legde namens het gemeentebestuur een krans. Bij de herdenking waren ook vertegenwoordigers van het voormalig Comité Indiëmonument, het Veteranen Comité Hoeksche Waard, leerlingen van IKC De Pijler uit Maasdam en andere betrokkenen aanwezig.

Burgemeester Aptroot bedankt Indië-veteraan Wieringa

Een speciaal woord van dank van de burgemeester was er voor de 93-jarige Indië-veteraan Jelle Jan Wieringa. Samen met de heer Hensen heeft hij ervoor gezorgd dat dit monument er is komen te staan. Het monument is ter nagedachtenis aan en uit eerbetoon voor zijn gevallen kameraden. Tot vorig jaar heeft Wieringa een grote bijdrage geleverd aan het organiseren van de herdenkingen.

We herdenken zowel militairen als onschuldige burgerslachtoffers

Tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië (1942-1945) kwamen ontelbare militairen om het leven. Ook stierven er veel burgers en krijgsgevangen militairen in Japanse kampen en moesten duizenden mensen onder barre omstandigheden dwangarbeid uitvoeren, bijvoorbeeld aan de Birmaspoorweg. Tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd (1945-1949) sneuvelden ongeveer 6.000 militairen in dienst van het Nederlands Koninkrijk. Aan de Indonesische kant vielen eveneens vele slachtoffers. Van 1950 tot 1962 kwamen ruim 100 Nederlandse militairen om het leven, in de strijd om het toenmalige Nederlands Nieuw-Guinea te behouden.

Het is belangrijk om verhalen te blijven vertellen

In Nederland is in de loop der jaren steeds meer aandacht gekomen voor het koloniale verleden van Nederland. Nu het aantal nog levende Indië-veteranen snel afneemt, is het belangrijk dat de verhalen worden doorverteld. Door het verhaal beter te vertellen en de verschillende perspectieven met elkaar te delen ontstaan meer begrip en erkenning voor wat mannen, vrouwen en kinderen toen hebben meegemaakt.